Β. 2. ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ
Β. 2.1. Τι είναι και γιατί μας ενδιαφέρει
Β.2.1.1. Τι είναι η βιοποικιλότητα
Β.2.1.2. Γιατί μας ενδιαφέρει η διατήρηση της βιοποικιλότητας
Β.2.2. Παράγοντες που απειλούν τη βιοποικιλότητα
Β.2.3. Διαχείριση της βιοποικιλότητας στην κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης

Β 2.1.2. Γιατί μας ενδιαφέρει η διατήρηση της βιοποικιλότητας

Η οικολογική σημασία της βιοποικιλότητας


δ) Διαμόρφωση κλίματος

Οι ζωντανοί οργανισμοί επηρεάζονται αλλά και επηρεάζουν το περιβάλλον τους. Μέσω οικολογικών δηλαδή διεργασιών συμβάλλουν σημαντικά στη διαμόρφωση των αβιοτικών χαρακτηριστικών του βιότοπού τους. Για παράδειγμα, η κάλυψη μιας περιοχής από φυτά ευνοεί τη συγκράτηση των ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων, αυξάνοντας την εδαφική υγρασία.

Ποικίλοι παράγοντες όπως η πυκνότητά τους, τα είδη των δέντρων, οι ηλικίες τους κ.ά. διαμορφώνουν τις κλιματικές συνθήκες στα δάση.
Σε πυκνά δάση το φύλλωμα των δέντρων συχνά εμποδίζει τη διέλευση των ηλιακών ακτίνων στα υποκείμενα δασικά επίπεδα με αποτέλεσμα η θερμοκρασία του αέρα και του εδάφους να παραμένει σχετικά σταθερή κατά τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου αλλά και εποχιακά. Παράλληλα τόσο η υγρασία στα επιφανειακά στρώματα του εδάφους όσο και στον αέρα που κυκλοφορεί ανάμεσα στα δέντρα είναι αυξημένη καθώς οι ρίζες τους συγκρατούν το νερό στο έδαφος, ενώ οι υδρατμοί, που απελευθερώνονται με τη διαπνοή, εγκλωβίζονται μέσα στο φύλλωμά τους. Εξαιτίας της διαπνοής, λειτουργία που απαιτεί μεγάλες ποσότητες θερμικής ενέργειας, η θερμοκρασία μέσα σε ένα δάσος μπορεί να είναι 8-17 βαθμούς C μικρότερη από αυτές που συνήθως επικρατούν στις θερμές ημέρες του καλοκαιριού και 1-3 βαθμούς C υψηλότερη κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η σταθερότητα της θερμοκρασία και αυξημένη ατμοσφαιρική υγρασία ευνοούν την ανάπτυξη ποικιλίας ειδών, φυτικών και ζωικών, και επιδρούν θετικά στην αποδοτικότητα γειτονικών καλλιεργούμενων εκτάσεων.


Οι δασικές εκτάσεις απορροφούν σημαντικές ποσότητες CO2 που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα λόγω αναπνοής ή τεχνητής καύσης οργανικών υλικών. Η συρρίκνωση συνεπώς των δασικών εκτάσεων επιφέρει αύξηση στη συγκέντρωση του ατμοσφαιρικού CO2, προκαλώντας "αφύσικη", και άρα μη ευνοϊκή για τους οργανισμούς που ζουν στην περιοχή, αύξηση της θερμοκρασίας. Γενικότερα και λόγω των σχέσεων αλληλεπίδρασης που αναπτύσσονται ανάμεσα στα βιοτικά και αβιοτικά στοιχεία ενός οικοσυστήματος, κάθε είδους επέμβαση
στη δομή τους, ανθρωπογενής ή μη, τροποποιεί σημαντικά πολλές φορές τις συνθήκες (κλιματικές κ.ά.) στην ευρύτερη περιοχή.