1. Λιμνολογία

Λιμνολογία είναι η μελέτη των γλυκών και αλμυρών νερών που περιβάλλονται από χερσαίες εκτάσεις. Αντικείμενό της δηλαδή είναι οι λίμνες, φυσικές και τεχνητές, οι χείμαρροι, τα ποτάμια, οι υγρότοποι και οι εκβολές των ποταμών.

Η Λιμνολογία εξελίχθηκε σε ξεχωριστή επιστήμη κατά τη διάρκεια των 2 τελευταίων αιώνων και σ΄ αυτό συνετέλεσαν οι βελτιώσεις που πραγματοποιήθηκαν στα μικροσκόπια, στα θερμόμετρα, ακόμη και η εφεύρεση των λεπτών δικτύων συλλογής του φυτοπλαγκτού, τα οποία μας φανέρωσαν ότι οι λίμνες αποτελούν ένα μικρόκοσμο με χαρακτηριστική δομή.

Πατέρας της Λιμνολογίας θεωρείται ο F.A.Forel, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Λοζάννης, ο οποίος για πρώτη φορά το 1892 εισάγει τον όρο λιμνολογία (limnologique) στην εργασία του "Le Leman: Monographie Limnologique", που αφορά τη μελέτη της γεωλογίας, φυσικής και χημείας της λίμνης της Γενεύης Ελβετίας, γνωστή και με το γαλλικό της όνομα Lac Leman. Αξίζει να αναφερθεί ότι και η λέξη πλαγκτόν (plankton) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Hensen το 1887, για να περιγράψει τους πλανόμενους μικροοργανισμούς των γλυκών και αλμυρών νερών και διαδόθηκε από τον Γερμανό βιολόγο Ernst Haechel που συμπεριέλαβε στον όρο πλαγκτό και τους μεγαλύτερους πελαγικούς οργανισμούς.

Σχετική με την καταγραφή της ιστορικής εξέλιξης των λιμνών είναι και η Παλαιολιμνολογία που είναι η μελέτη των λιμναίων ιζημάτων.