1o Δημοτικό Σχολείο Ελευσίνας Ν. Αττικής

Τίτλος προγράμματος: "Έλος Καλιμπάκι, Λίμνη Κουμουνδούρου, Αμβρακικός Κόλπος"

Διάρκεια πραγματοποίησης του προγράμματος: 2003-2004

Παραγόμενο υλικό: Έντυπο και CDRom με τον ίδιο τίτλο

Επιλογές - Αποσπάσματα από το CDRom που δημιούργησε η περιβαλλοντική ομάδα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε με αφορμή την ανάγνωση και ανάλυση του βιβλίου του Ντίνου Δημόπουλου "Τα δελφινάκια του Αμβρακικού". Τα παιδιά αγκάλιασαν τους μικρούς ήρωες της ιστορίας και ξεκίνησαν να φέρνουν πληροφορίες για τον Αμβρακικό κόλπο και το οικοσύστημά του. Αναζητήσαμε κάποιο οικοσύστημα στην περιοχή της Ελευσίνας και στη ευρύτερη περιοχή και αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το έλος Καλυμπάκι - που πια δεν υπάρχει και με τη λίμνη Κουμουνδούρου, που οι προτάσεις για την αξιοποίηση της έχουν μείνει σχέδια. Έτσι αποφασίσαμε να εργαστούμε πάνω σε: α) έναν υγρότοπο που δεν υπάρχει πια, β) έναν υγρότοπο που κινδυνεύει από την συνεχιζόμενη ρύπανση και γ) έναν υγρότοπο που παρόλο που τον προστατεύουν διεθνείς συνθήκες πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιοι να τον προστατέψουμε. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος ανακαλύψαμε πως άθελά μας είχαμε καταπιαστεί σχεδόν με όλα τα είδη των υγρότοπων: έλος, λίμνη, ποτάμι, λιμνοθάλασσα και το ευρύτερο θαλάσσιο οικοσύστημα του Αμβρακικού κόλπου. Το μεγαλύτερο κέρδος όμως είναι ότι οι μαθητές που ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο περιβαλλοντικό πρόγραμμα προβληματίστηκαν, δούλεψαν και πάνω απ' όλα χάρηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής.
Ένα μεγάλο μπράβο αξίζει λοιπόν στους μαθητές και στις μαθήτριες της Ε' τάξης για τον ενθουσιασμό τους και τη μεγάλη όρεξή τους για δουλειά. Αν συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο είμαι σίγουρος πως το αύριο θα είναι σίγουρα καλύτερο.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την υπεύθυνη Π.Ε. στη Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής Καλεράντε Ευαγγελία για τη βοήθεια που μας πρόσφερε στο σχεδιασμό του προγράμματος, τη διευθύντρια του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ελευσίνας Νούσα Ειρήνη για τη βοήθεια της κατά την υλοποίηση του προγράμματος, τους υπεύθυνους του ΚΠΕ Καστοριάς για το πολύ ενδιαφέρον υλικό που μας έστειλαν, τον αντιδήμαρχο Ελευσίνας για το πλούσιο υποστηρικτικό υλικό που μας έδωσε, τους υπεύθυνους του παρακείμενου στη λίμνη Κουμουνδούρου στρατοπέδου και τέλος τους γονείς των μαθητών της Ε΄ τάξης με τη βοήθεια των οποίων ολοκληρώθηκε επιτυχώς το πρόγραμμα.

Οι μαθητές της Ε' που εργάστηκαν με ενθουσιασμό για το πρόγραμμα ήταν οι: Βιλλιώτης Βαγγέλης, Καραμιχάλη Αγγελική, Κασδαγλάκη Γεωργία, Κλαρινετατζής Βασίλης, Μανώλη Νίκη, Μήτση Κατερίνα, Μπισμπιρούλα Κατερίνα, Μπουγακιώτης Μανώλης, Τοντίκα Βλαδίμηρος, Ρούντου Αντωνία, Σεμερτζιάδης Νίκος, Σπέη Νάσια, Στεφανόπουλος Νίκος, Τραχιώτης Σωτήρης, Χοτζάρα Ιωάννα. Τους ευχαριστώ όλους! Ο δάσκαλος της Ε' τάξης Βασιλούδης Γιάννης

ΕΛΟΣ ΚΑΛΥΜΠΑΚΙ

Έλος Καλιμπάκι

Καλυμπάκι είναι η περιοχή που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Ελευσίνας, δίπλα στη θάλασσα. Εκεί κατέληγε ο Σαρανταπόταμος. Τα παλαιότερα χρόνια το Καλυμπάκι αποτελούσε μέχρι τη σημερινή έκταση που καταλαμβάνει η Χαλυβουργική έναν εκτεταμένο υγρότοπο. Υπήρχε πυκνή βλάστηση από βούρλα, λυγαριές και ψαθιά μέσα στα οποία έβρισκαν τα πτηνά του υγρότοπου ασφαλές καταφύγιο και τόπο αναπαραγωγής. Μέχρι το 1935 ζούσαν μόνιμα εκεί αγριόπαπιες και αγριόχηνες καθώς και άλλα υδρόβια πτηνά.
Στις βαλτώδεις περιοχές αναπτύχθηκαν εστίες κουνουπιών. Οι τριγύρω περιοχές υπέφεραν από ελονοσία, η οποία οδηγούσε στη φυματίωση. Πολλοί είχαν πεθάνει τότε και μεταξύ τους πολλά παιδιά. Σιγά σιγά το Καλυμπάκι άλλαζε όψη. Μπαζώθηκε και έγινε τόπος απόρριψης σκουπιδιών. Όπως ήταν φυσικό ο υγρότοπος της περιοχής καταστράφηκε. Τις τελευταίες δεκαετίες η περιοχή εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης και η αλματώδης οικιστική επέκταση άλλαξε για άλλη μια φορά την όψη της περιοχής.Εμείς, τα παιδιά της Ε' τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ελευσίνας, με την εργασία μας, προσπαθούμε να κάνουμε σαφές σε όλους ότι:

Η φύση είναι αυτή που δίνει ζωή στον άνθρωπο, και πρέπει όλοι μας να την προστατέψουμε!

Τι άλλο είδαμε... Σκουπίδια, χυμένα πετρέλαια, ρύπανση!

Είδαμε όμως και... Αλμυρίδες, ευκάλυπτους, πεύκα, κουκουναριές, αγριελιές, βούρλα και νεροκάλαμα, χαμομήλια, θυμάρι, γαϊδουράγκαθα και αγριοκρεμμύδες!

Είδαμε και... Γλάρους, πάπιες, τσικνιάδες, νερόκοτες και ένα βουτηχτάρι!

Γι' αυτό... Η λίμνη με τη συνεργασία όλων των αρμόδιων φορέων θα μπορούσε να γίνει ένα επισκέψιμο πάρκο, εφόσον θα γίνονταν οι παρακάτω ενέργειες ανάπλασης της λίμνης:

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι ειδικοί επιστήμονες εκπονούν και δημοσιεύουν μελέτες σχετικά με την οικολογική καταστροφή του πλανήτη μας και προτείνουν λύσεις για τη σωτηρία της φύσης. Ολοκληρώνοντας την εργασία μας θα θέλαμε να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις. Δεν είμαστε επιστήμονες, είμαστε μικροί σε ηλικία άνθρωποι που όμως μπορούμε και να σκεφτούμε και να φωνάξουμε σε όλους ότι κάτι τελικά πρέπει να γίνει για να σώσουμε τη φύση:

Η φύση είναι αυτή που δίνει ζωή στον άνθρωπο.

Οι άνθρωποι καταστρέφουν το μέρος όπου ζουν. Ένας άνθρωπος μπορεί όταν τον συμφέρει να καταστρέψει τη φύση.

Αυτό όμως δεν πρέπει να γίνεται για να μη λέμε σε μερικά χρόνια - το έτος 2080 για παράδειγμα - ότι κάποτε υπήρχε κάτι που λεγόταν ΓΗ και δεν υπάρχει πια.

Πρέπει να γλιτώσουμε τον πλανήτη μας από την καταστροφή τώρα που έχουμε την ευκαιρία, αλλιώς σε λίγα χρόνια η καταστροφή θα είναι μη αναστρέψιμη.

Τα εργοστάσια με τα καυσαέρια ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα. Ο άνθρωπος ζει σε αυτό το ρυπασμένο περιβάλλον με αποτέλεσμα να αρρωσταίνει ή να πεθαίνει. Πρέπει λοιπόν όσο είναι καιρός να σκεφτούμε τι κάνουμε και να προστατέψουμε τη φύση και εμάς τους ίδιους.

Παράλληλα πρέπει να φροντίζουμε να προστατεύουμε τη φύση και το περιβάλλον και να αποφεύγουμε καθετί που μπορεί να προκαλέσει οικολογική καταστροφή. Δεν πρέπει λοιπόν να αντλούμε από τη γη μας περισσότερα αγαθά από όσα χρειαζόμαστε, γιατί αυτή η συμπεριφορά μας θα έχει τραγικές συνέπειες για το μέλλον μας.

Εάν όλοι μας σκεπτόμασταν σε κάθε ενέργειά μας τους συνανθρώπους μας και το περιβάλλον, ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.

Ελπίζω κάποτε να καταλάβουμε εμείς οι άνθρωποι πόσο σημαντική είναι η φύση και να τη σώσουμε. Πότε θα γίνει όμως αυτό;

Θέλουμε να δώσουμε ένα μήνυμα ελπίδας:

Δεν έχουν τελειώσει ακόμα όλα. Εμείς μπορούμε να προσπαθήσουμε.

Οι μαθητές της Ε΄ τάξης, Ιούνιος 2004

Επιστροφή Συμμετοχές 2003 - 04