Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι τα αποτελέσματα του φαινομένου της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη μας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου καταφαίνονται στο λιώσιμο των παγετώνων σε διάφορα σημεία του πλανήτη, με ταυτόχρονα έναν βαθύ πολιτικό και οικονομικό-κοινωνικό αντίκτυπο, παρότι αυτό δεν προβάλλεται πάντα. Για παράδειγμα, στην Αρκτική μια τεράστια μάζα επιπλέοντος πάγου, μεγέθους 443 τετραγωνικών χιλιομέτρων που προϋπήρχε τουλάχιστον για 3.000 έτη, έσπασε σε δυο κομμάτια με συνέπεια την απελευθέρωση του γλυκού νερού της λίμνης που περιέβαλλε την καναδική περιοχή Nunavut. Οι παγετώνες στο Καζακστάν χάνουν ετησίως δυο κυβικά χιλιόμετρα πάγου από τα τέλη του 20ου αιώνα, επηρεάζοντας άμεσα και έμμεσα την ζωή εκατομμυρίων κατοίκων. Οι παγετώνες της Παταγονίας της Χιλής και της Αργεντινής λιώνουν τόσο γρήγορα, που οι επιστήμονες τονίζουν ότι έχουν μια ιδιαίτερα σημαντική συμβολή στην άνοδο του επιπέδου της θάλασσας: εκτιμούν πως ο ρυθμός απώλειας πάγου οδήγησε σε αύξηση του επιπέδου των ωκεανών κατά 0,04 χιλιοστά ετησίως από το 1975 έως το 2000.

Και εξαφάνιση ειδών...

Βρετανοί επιστήμονες θεωρούν ότι περισσότερα από το 40% των 1.103 ειδών πανίδας και χλωρίδας που μελέτησαν μπορεί να εξαφανισθούν μέχρι το έτος 2050, καθώς οι κλιματικές αλλαγές αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον σημαντικά. Συγκεκριμένα οι προβολές στο μέλλον με το μοντέλο που υιοθέτησαν έδειξαν ότι με μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας (0,8 -1,7 βαθμοί Κελσίου) 9-31% ειδών είναι καταδlκασμένα σε εξαφάνιση, μια μέση (1,8-2) θα επιφέρει απώλεια 15-37%, ενώ σε περίπτωση σημαντικής αύξησης (άνω των 2 βαθμών) το αντίστοιχο ποσοστό εξαφάνισης προσεγγίζει το 21-54%!

ΟΙΚΟ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Από την Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας
Μάρτιος 2004, Έτος 7ο, Αρ. Τεύχους 69