Τα συναντάμε ιδιαίτερα στο βόρειο και ανατολικό τμήμα της, όπου εκβάλλουν και τα περισσότερα ρέματα. Είναι επίπεδες εκτάσεις, με μονοετή ή πολυετή φυτά κατά περιόδους πλημμυρισμένες από τα νερά της βροχής ή της λίμνης. Μεγάλα τμήματα των περιοχών αυτών καλύπτονταν στο παρελθόν από παραλίμνια δάση και καλαμώνες.

Χαλκόκοτες σε υγρολίβαδο

Σήμερα έχουν αποψιλωθεί και μετατραπεί σε βοσκολίβαδα αλλά και καλλιεργούμενες εκτάσεις. Τα υγρολίβαδα αποτελούν ιδανικό τόπο διατροφής των παρυδάτιων πουλιών αλλά και μεγαλύτερων ζώων, όπως βοοειδών και αιγοπροβάτων. Σε λιγότερο πλημμυρίζοντα εδάφη, όπου το έδαφος δεν είναι πολύ υγρό και λασπώδες κυριαρχούν οι κύπεροι (Cyperus sp.), οι νερόκρινοι (Iris pseudacorus). Σημαντικό στοιχείο της βλάστησης αυτής θεωρείται η ύπαρξη σπάνιων ειδών για τη χώρα μας. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η Galeopsis ladanum, φυτό γνωστό στις γειτονικές χώρες της Βαλκανικής, αλλά άγνωστο μέχρι τώρα στην Ελλάδα.

Επιστροφή στα περιεχόμενα