Β 2.2.4. Τεχνητή ή τυχαία εισαγωγή ειδών σε
οικοσυστήματα
Στην
προσπάθεια διατήρησης και εμπλουτισμού της υπάρχουσας βιοποικιλότητας
μιας περιοχής, η αλόγιστη εισαγωγή σε αυτήν ξενικών ειδών κρίνεται
τις περισσότερες φορές ακατάλληλη. Τα εισαγόμενα είδη συχνά ανταγωνίζονται
τα ενδημικά ή, αν πρόκειται για άτομα του ίδιου είδους, διασταυρώνονται
με αυτά και η ανάμιξη αυτή του γενετικού τους υλικού τροποποιεί
τις συχνότητες των γονιδιακών αλληλομόρφων του πληθυσμού.
Σε κάθε φυσική βιοκοινότητα η υπέρμετρη αύξηση ενός πληθυσμού εμποδίζεται
από τη δράση περιοριστικών παραγόντων ποικίλης φύσης. Όταν οι περιοριστικοί
αυτοί μηχανισμοί απουσιάζουν η ισορροπία του οικοσυστήματος διαταράσσεται
άμεσα με πιθανό αποτέλεσμα την κατακυρίευση περιοχών από συγκεκριμένα
είδη και την εξαφάνιση άλλων. Η εισαγωγή δηλαδή ειδών σε περιοχές
όπου απουσιάζουν οι παράγοντες περιορισμού της πληθυσμιακής τους
αύξησης προκαλεί τις περισσότερες φορές μείωση στη βιοποικιλότητα
της συγκεκριμένης περιοχής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τη χώρα μας αποτελεί η χρησιμοποίηση
της φραγκοσυκιάς για φράχτες. Η φραγκοσυκιά αναπτύσσεται στο Μεξικό
και η πληθυσμιακή της αύξηση περιορίζεται από ένα μικρό έντομο που
ζει εκεί. Στην Ελλάδα το έντομο αυτό δεν υπάρχει και έτσι, στις
περιοχές όπου η φραγκοσυκιά χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία φραχτών,
αναπτύχθηκε τόσο που εξαφάνισε τα τοπικά φυτικά είδη.
Τέλος, σκόπιμη είναι η αναφορά στις περιπτώσεις όπου η εισαγωγή
ειδών σε μια περιοχή συμβαίνει τυχαία (τυχαία μεταφορά φυτικών σπόρων,
αβγών εντόμων, μικροβίων κ.ά. μέσω σκόπιμης μεταφοράς άλλων έμβιων
και άβιων στοιχείων). Και στις παραπάνω περιπτώσεις η εισαγωγή ειδών
μπορεί να ανατρέψει την ισορροπία της βιοκοινότητας.
